Έχουμε ακούσει πολλούς πολιτικούς να αναφέρονται στην (ελληνική) οικονομία με τον όρο μηχανισμός. Με πρωταγωνιστές στη μακρόχρονη, τιμημένη και ιστορική ελληνική δημοκρατία έχουμε τις διάφορες σχολές μηχανικών (πολιτικών) να κάνουν τις αλχημείες τους πάνω στο κινητήρα που όλοι έχουμε εναποθέσει ελπίδες και όνειρα για επιτάχυνση (ανάπτυξη).
Όπως λοιπόν ο καθένας θέλει το καλύτερο για το δικό του «καμάρι» έτσι λοιπόν και η Ελλάδα άρχισε να παίρνει σβάρνα τα συνεργεία και να ακούει ψεύτικες υποσχέσεις (θα, θα, θα…) για ιπποδυνάμεις, τελικές ταχύτητες κλπ. Πως όμως να κερδίσει έστω 1 γαϊδούρι ο πελάτης όταν ο βελτιωτής δεν έχει γνώσεις και δεν τον ενδιαφέρει να αποκτήσει γιατί στηρίζει το κέρδος του στη βλακεία και την αφέλεια του (Έλληνα) πελάτη. Όλοι ξέρουμε τι ποσοστό του ΑΕΠ αποτελούν τα κονδύλια για Έρευνα και Ανάπτυξη(R & D). Ας ξανασκεφτούμε λοιπόν όλοι μας τον όρο «πελάτη» ο οποίος έχει αποκτήσει άλλο νόημα στις «φιλικές» συγκεντρώσεις φίλων.
Όλοι μας ξέρουμε πόσο σημαντικό ρόλο έχει ο προγραμματιστής σε ένα project βελτίωσης. Ο σούπερ μηχανικός μας δήλωσε ότι και προγραμματιστής (στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις) οπότε έγινε και ο προγραμματισμός (διαχείριση των οικονομικών) από τον ίδιο. Τελειώνει λοιπόν μετατροπή μας και παραλαμβάνουμε το τουμπανιασμένο (πλασματική άνοδος χρηματιστηρίου) μοτεράκι μας με όλα τα έξτρα και περιφερειακά όπως τουρμπίνες, μπεκ, κλπ (δάνεια του ελληνικού κράτους). Όμως πάνω στο πρώτο αγώνα (για το μεροκάματο) λόγω φτωχού μίγματος (φόρους, έκτακτες εισφορές, ανεργία) ο κινητήρας παρέδωσε το πνεύμα του (δημοσιονομικό έλλειμμα). Όταν ο φίλος μας ζητά τα ρέστα από το μηχανικό του εκείνος του απαντά: «Είσαι αχάριστος ΠΕΛΑΤΗ» και αναλαμβάνει μέρος της ευθύνης (βάζοντας νέους φόρους). Το αποτέλεσμα όμως ήταν ακριβώς το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως ο εκτός από το μοτέρ στέγνωσε και ο πελάτης μας από χρήματα (πτώχευση;;;). Αποφάσισε λοιπόν ο δευταραγωνιστής μας (γιατί οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας χρησιμοποιούν μόνο εισαγόμενους βελτιωτές) να αγοράσει ένα με τα ψίχουλα που του απέμειναν ένα αγροτικό (Γεωργική Ανάπτυξη) και πάρει τα Βουνά (Αγροτουρισμός). Φυσικά το servive ήταν πολύ φθηνότερο (επιδοτήσεις). Και έζησε αυτός καλά….εμείς όμως;;;
Ας καταλάβουμε λοιπόν ότι η μοντέρνα βιομηχανική επανάσταση στην Ελλάδα δεν απέφερε καρπούς. Πρέπει το πάθημα να γίνει μάθημα για ακόμα μια φορά;Ίσως αυτός ο εκπολιτισμένος ζυγός με τις τόσες νέες λέξεις (τρόικα, μεσοπρόθεσμο, κλπ) να βολεύει μερικούς. Ίσως όσοι έδιωξαν το ΔΝΤ από την χώρα τους να χαρακτηρίζονται βάρβαροι και εμείς θέλουμε να κρατήσουμε την εικονική αξιοπρέπεια μας μέχρις εσχάτων.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου