Παρουσιάστηκε στο τεύχος Νο5: Kia Soul

Kia Soul 1.6
Νίκος Σκέμπερης
nskemperis@autokinisimag.gr
Υπάρχει μια κρίσιμη ηλικία στη ζωή κάθε ανθρώπου, από την οποία και μετά αρχίζει και συγκρίνει το σήμερα με «τα παλιά τα χρόνια». Συνήθως δε, «τα παλιά τα χρόνια» όλα ήταν καλύτερα! Το φαγητό πιο νόστιμο, ο αέρας πιο καθαρός, οι άνθρωποι πιο φιλικοί, τα παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα λιγότερο βίαια και πιο έξυπνα, τα αυτοκίνητα πιο ωραία στην οδήγηση κ.λπ. Ένα παράδειγμα που επανήρθε στην επικαιρότητα ήταν τα γνωστά σε πολλούς Transformers, ένα κινούμενο σχέδιο πρωτοποριακό για το 1986, που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2007. Δεν ήταν τίποτα άλλο από ρομπότ, που μετατρέπονταν σε αυτοκίνητα και φορτηγά, τα οποία είχαν έρθει από έναν μακρινό πλανήτη στη Γη και φαγώνονταν μεταξύ τους, χωρισμένα σε Autobots (οι «καλοί») και Decepticons (οι «κακοί»).

Από μια μακρινή χώρα ήρθε και το Kia Soul στην Ευρώπη, για να παλέψει με τους ανταγωνιστές του και να προσπαθήσει να την κατακτήσει. Το ταξίδι αυτό απαιτούσε πολύ κόπο και οργανωμένη προσπάθεια από το αρχηγείο. Στόχος ήταν να ξεφύγει από τα κλασσικά χαρακτηριστικά και να μιλήσει στη ψυχή των ανθρώπων, με την εμφάνιση και τις δυνατότητές του. Και τα δύο στοιχεία μάς θυμίζουν τα Transformers, αλλά σε ποιο στρατόπεδο ανήκει το Soul; Αν όντως τα καταφέρνει να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο, είναι προφανώς Autobot. Αλλιώς, είναι με τους «κακούς» Decepticons.

Στην εμφάνιση, είναι φανερό ότι οι σχεδιαστές έδωσαν πολλή προσοχή. Έφτιαξαν ένα διαφορετικό αμάξωμα από τα συνηθισμένα, που θα έλεγε κανείς ότι το βρήκαν σε αυτοκινητάκια-παιχνίδια. Το αποτέλεσμα δεν είναι απλώς σύγχρονο, αλλά έως και φουτουριστικό. Το Soul έχει ένα σχήμα 5θυρου τζιπ σε διαστάσεις αρκετά συμμαζεμένες, με κάθετα τα εμπρός και πίσω παρμπρίζ. Έχει πιο δραστήριο χαρακτήρα από τα συμβατικά μοντέλα που ανταγωνίζεται, αλλά την ίδια στιγμή έχει ένα πολύ ευχάριστο look –σαν κινούμενο σχέδιο πάλι- που προκύπτει από τις καμπύλες, τα χρώματα αλλά και τα πανέμορφα προχωρημένα φωτιστικά σώματα εμπρός και πίσω. Το αυτοκίνητο δείχνει πολύ συμπαγές, με την οροφή να κλείνει προς το πίσω μέρος και τις δύο πίσω κολώνες να έχουν σεβαστό μέγεθος. Το να πούμε ότι είναι αυτοκίνητο του 2009, αδικεί τους σχεδιαστές της Kia ή μάλλον δείχνει πολλά ανταγωνιστικά μοντέλα παλιά.

Στο εσωτερικό, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το ταμπλό έχει ως βάση ένα κυκλικό μοτίβο και είναι απλό στο μάτι, με τα όργανα ξεκούραστα αλλά όχι ιδιαίτερα εξεζητημένα ή αντίστοιχα του εξωτερικού. Το χρώμα και η ποιότητα των πλαστικών θα μπορούσε να είναι πιο προχωρημένο, πάντα με γνώμονα την εμφάνιση και τον αέρα του Soul. Ευχάριστη έκπληξη τα ντουλαπάκια με το κόκκινο εσωτερικό τους, αλλά δεν είναι αρκετή. Τα τρία περιστροφικά χειριστήρια του κλιματισμού είναι μεγάλα και κατανοητά, ενώ αντίστοιχα απλό εργονομικό είναι και το ηχοσύστημα που χρησιμοποιεί μια κόκκινη, μέτριων διαστάσεων, οθόνη. Μια που βρισκόμαστε στο 2009 και το Soul στοχεύει σε νέους ανθρώπους και νέες οικογένειες, υπάρχει και είσοδος Auxiliary και USB για να παίζει την αγαπημένη τους μουσική, γλιτώνοντάς τους από τα πεταμένα cd στην καμπίνα. Οι Κορεάτες έχουν διαβάσει το μέλλον καλά και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε γιατί τέτοιες ευκολίες δεν θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ, σε μια εποχή που ο μέσος εργαζόμενος τρώει πολλές ώρες μέσα στο αυτοκίνητό του και ζητάει ένα πιο ευχάριστο (καθαρό) και προσαρμοσμένο σε αυτόν περιβάλλον. Πολύ καλή εντύπωση επίσης κάνει και η ηλεκτρική αναδίπλωση των καθρεφτών, αθόρυβη και χωρίς να δείχνει ότι ζορίζεται ο μηχανισμός, στοιχείο που δε συναντάται συχνά σε αυτές τις κατηγορίες.
Οι χώροι των επιβατών είναι πολύ καλοί εμπρός-πίσω, ενώ και 5ος επιβάτης δε θα νιώσει ιδιαίτερα άβολα. Το αυτοκίνητο μέσα δείχνει πολύ μεγαλύτερο και ευάερο από ό,τι υπόσχεται το μικρό σχετικά μήκος των 4,10 μέτρων, κάτι για το οποίο ευθύνονται το πλάτος και το ύψος του αμαξώματος, που είναι 1,78 μ. και 1,61 μ., αντίστοιχα. Ο χώρος αποσκευών είναι μάλλον μικρός με 222 λίτρων, που γίνονται 340 με τον αποθηκευτικό χώρο από κάτω, αλλά με πεσμένα τα καθίσματα γίνεται πολύ πρακτικός, λόγω του κυβισμένου πίσω μέρους.

Ο κινητήρας είναι ο 1.600αρης που κινεί και το Cee’d, με απόδοση 126 ίππων και ροπή 15,9 κιλών. Έχει σύστημα συνεχώς μεταβαλλόμενου χρονισμού CVVT και αποδίδει γενικά στο άνω τμήμα του στροφόμετρου, από τις 4.000 σ.α.λ. και πάνω. Δεν έχει πολύ δύναμη χαμηλά, αλλά αυτό που μας έβαλε στη σύγκριση του παλιού καλού καιρού με το σήμερα, ήταν η απόκριση του γκαζιού. Μια και η εμπειρία από παραδοσιακά μοτέρ με ντίζα γκαζιού και μονά-διπλά καρμπιρατέρ δεν είναι πολύ μακριά για τον γράφοντα, το «άρπαγμα» του γκαζιού ήταν το πιο ευχάριστο χαρακτηριστικό του κινητήρα. Απόδειξη ότι οι ανταγωνιστές, που κομπάζουν για την οικονομία της τεχνολογίας με το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο γκάζι, δεν έχουν μελετήσει καλά την εξάλειψη της πολύ ενοχλητικής υστέρησής του. Το φαινόμενο είναι πολύ έντονο σε βαριά αμαξώματα και σε ξεκινήματα από φανάρι ή ανηφόρες και στο Soul απουσιάζει παντελώς. Δεν απουσιάζει όμως ο αυξημένος θόρυβος, που κυρίως εμφανίζεται λόγω κοντού κιβωτίου (120 χλμ/ώρα με 3.600 σ.α.λ.), απαραίτητου για το βάρος του αυτοκινήτου.

Στο δρόμο, το Soul συμπεριφέρεται σαν ένα μαλακό hatchback, με την κλασική διάταξη McPherson μπροστά και ημιάκαμπτο άξονα πίσω. Το ηλεκτρικό τιμόνι είναι ελαφρύ στο παρκάρισμα και στις χαμηλές ταχύτητες, αλλά στις υψηλές γίνεται πολύ βαρύ, θυμίζοντας αυτά με την υδραυλική υποβοήθηση της «παλιάς, καλής εποχής». Σε δρόμους με στροφές, όπως αυτές που δοκιμάσαμε στο Παγγαίο, το Soul δείχνει μεγάλο και παίρνει πλευρικές κλίσεις, αλλά διατηρεί καλή κατευθυντικότητα και έχει ένα αρκετά παιχνιδιάρικο πίσω μέρος. Με την απόκριση και το βαρύ τιμόνι, οι στροφές έχουν ενδιαφέρον για τον οδηγό του Soul, χωρίς όμως το αυτοκίνητο να είναι εστιασμένο στη σπορ οδήγηση και με ξεκάθαρο τον πιο τουριστικό χαρακτήρα. Οι τροχοί του είναι 16 ιντσών με λάστιχα 205/55 της εταιρείας Nexen που βοηθούν στην άνεση λόγω υψηλού σχετικά προφίλ. Θα θέλαμε να τα δοκιμάσουμε και με λάστιχα υψηλότερων προδιαγραφών πάντως.

Το Soul το κρίνουμε μαλακό, με βάση τα hatchback, γιατί δεν προβλέπεται τετρακίνηση στο μέλλον, παρά την εμφάνιση και την απόσταση των 16,5 εκ. από το έδαφος που παραπέμπουν σε mini-SUV. Ωστόσο, δεν αρνείται να περάσει και χωματόδρομους χωρίς φόβο ότι θα «βρει κάτω» και μάλιστα χωρίς να κουράζει τους επιβάτες, πράγμα που αυξάνει αρκετά τις δυνατότητες του αυτοκινήτου.
Όσον αφορά τις τιμές, το Soul κυμαίνεται σε λογικά επίπεδα. Η βασική έκδοση Mate κοστίζει 16.000€ και ένα αρκετά καλό πακέτο εξοπλισμού. Ο μόνος λόγος που δεν την χαρακτηρίζουμε υπερπλήρη, είναι η ύπαρξη της πλουσιότερης έκδοσης Vibe, που με 1.400€ παραπάνω δίνει ζάντες αλουμινίου 18 ιντσών, ηλεκτρικά ανοιγόμενη ηλιοροφή και δερμάτινες επενδύσεις σε τιμόνι και επιλογέα ταχυτήτων. Η δική μας επιλογή θα ήταν το Mate πάντως, καθώς έχει πολύ καλό value for money και ίσως καλύτερη συμπεριφορά στο δρόμο, λόγω μικρότερης ζάντας.

Σχεδιασμένο από τον Peter Schreyer (πρώην σχεδιαστή της Audi) το KIA Soul παίζει με μεγάλη ευκολία ανάμεσα στο 1990 και το 2009, προσπαθώντας να πάρει τα καλύτερα στοιχεία από «τα παλιά τα χρόνια» και να τα ενσωματώσει στο σήμερα. Στόχος του είναι να κερδίσει τους ανθρώπους με εκείνη την κρίσιμη ηλικία που λέγαμε στην αρχή, με τα ωραία χρώματα και τον πρωτότυπο χαρακτήρα του σα βοηθητικά στοιχεία. Είναι σίγουρα Autobot, αλλά θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι την επόμενη γενιά μάλλον και να ωριμάσει συνολικά, για να μπει στη θέση του Optimus Prime, του θρυλικού αρχηγού των Autobots.

Κείμενο: Περιοδικό Αυτοκίνηση Αν. Μακεδονίας & Θράκης 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Ή ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ